در لحظات آغازين تولد، هر پدر و مادري تنها به سالم بودن فرزند خود فکر مي‌کند و در سال‌هاي بعد از تولد است که افکاري مثل هوش، خلاقيت، استعداد، مسائل دوران بلوغ، انتخاب مدرسه، شغل و… به ذهنشان خطور مي‌کند و تمام زندگي پدر و مادر را دربرمي‌گيرد.
بدون ترديد اولين باري که فرزندتان را در آغوش گرفتيد، براي هميشه در ذهن‌تان حک ‌شده و براي تمام عمر، به ياد آوردن آن لحظه خاص، لبخند را به لب‌ها‌يتان آورده و قلبتان را لبريز از شادي مي‌کند.
بعضي از پدر و مادر‌ها مي‌خواهند از همان ابتدا استعدادهاي فرزندان خود را به همان جهتي كه مي‌خواهند سوق دهند. البته شما مي‌توانيد با قرار دادن كودك خود در هر محيطي كه مي‌خواهيد استعدادهاي او را سوق دهيد، اما درست مثل بچه‌هاي چپ دستي كه مداد را به زور به دست راست آنها مي‌دهند و آنها را مجبور به نوشتن با دست راست مي‌كنند كودك شما ياد مي‌گيرد كه با دست راست بنويسد، اما هيچ وقت خوش خط نخواهد شد. در واقع شما نمي‌توانيد از كسي كه استعداد نقاشي ندارد يك نقاش ماهر بسازيد، اما شايد بتوانيد او را يك نقاش آماتور كنيد كه بدون خلاقيت تنها ياد گرفته كپي‌برداري كند.

واقع‌بيني در كشف استعدادها يكي از مهم‌ترين وظايف والدين است. اكثر والدين به دليل اين‌كه دوست دارند فرزندشان بسيار باهوش باشد و در زمينه‌هاي خاصي كه آنها مي‌خواهند مستعد نشان داده شوند، بسياري از استعدادهاي واقعي كودك را ناديده گرفته و تنها به خواسته‌هاي خود توجه مي‌كنند و گاهي از كودك خود انتظارات واهي و نادرست دارند كه اين كارشان تنها به هرز رفتن استعدادهاي واقعي فرزندشان مي‌انجامد. خداوند در هر فردي استعدادهاي خاصي گذاشته است که او را منحصر به فرد مي کند پس سعي کنيد. استعدادهاي واقعي فرزندتان را بيابيد.

ادامه مطلب